Nog ongeveer twee weken
Door: Webmaster
Blijf op de hoogte en volg Marieke
31 Januari 2009 | Vietnam, Ho Chi Minhstad
Weeshuis
Vanmorgen ben ik weer naar het weeshuis geweest. Ongeveer twee weken geleden waren er acht nieuwe babies, sommige nog geen maand oud. De oudere babies waren verhuisd naar een andere zaal. Zowel vandaag als vorige week, waren er weinig vrijwilligers om te helpen, dus dan krijgen de oudere babies de fles al liggend in hun bedje waarbij de fles op een stapel luiers ofzo ligt. De meeste kindjes zijn verkouden en het verbaast me dat ik het nog niet ben geworden. De meeste verzorgsters zijn lief, maar soms gaan ze om met de kinderen of het poppen zijn ofzo (door de manier waarop ze ze vasthouden en hoe ze ze eten geven) weinig liefdevol! De afgelopen weken hebben ze veel nieuwe kleren en speeltjes gekregen, vanwege Tet. Er was zelfs een lading syntetische vestjes gebracht waarvan ik me afvraag of ze ooit zullen worden gedragen, want die zijn veel te warm volgens mij. Ik hoorde vandaag dat een van m'n favorieten ook wordt geadopteerd door een Australisch stel. Ze zijn nog met de papieren bezig, maar dan gaat deze ook naar een gezin. Amerikanen mogen overigens niet meer adopteren. Er was een rapport verschenen (geschreven door de Amerikanen) dat er soms kinderen werden verkocht en daarom is het verdrag met de VS nu door Vietnam opgezegd (het ligt vast iets ingewikkelder dan ik het hier beschrijf).
Tet
Het feest zit er weer op en het leven in de stad komt weer op gang. De stad was de afgelopen dagen niet te herkennen want veel winkels en restaurants waren dicht. Op de 25e stopten de bussen rond 12 uur v.m. en de prijs van de xe om was ook gestegen vanwege Tet. Alles was duurder vanwege Tet. Zo gingen we naar een lakwerkplaats waar Khanh ons opwachtte, maar omdat er geen bus meer reed gingen we met de xe om. Khanh had een prijs afgesproken met de twee xe oms en ik had ook gezegd dat het geen 50.000 dong was, maar toen we daar aankwamen wilden ze dat wel hebben. Uiteindelijk volgehouden en 40.000 gegeven (ja met een gewone taxi is het maar 66.000 en dit 2x 40.000, dus de andere keren dan ook maar een gewone taxi genomen). Wilma had onze eigen Tetbloemen gekocht, dus het moet goed komen dit jaar. De 26e zijn we in de middag naar de stad gegaan (de bussen reden weer) en hebben op de 'bloemententoonstelling' rondgelopen: een straat was afgezet en helemaal vol met bloemen en planten gezet (en dus liepen er ook heel veel mensen).
HCMC
Wilma en ik zijn nog op zoek gegaan naar een oude pagoda bij een kunstmatig meer. Daar is ook een amusementspark bij, dus kaarje gekocht en wat rond gelopen. Het was heel rustig en het zag er allemaal een beetje verwaarloosd uit. In het park hebbn we geen pagoda gevonden, wel een aanwijzing. Bleek die gewoon buiten het park te staan. Vial kleine smalle straatjes ernaar toegelopen en we kwamen nog weer figuren tegen die rondom Tet een rol spelen. Vervolgens naar Chinatown gegaan en op de markt rondgelopen. Het was een drukte op zowel de markten als in de andere winkels zo vlak voor Tet: iedereen nog gauw op zoek naar eten en cadeautjes.
Afgelopen donderdag had Khanh geen tour en we hebben niet veel bijzonders gedaan. Zo kon hij eindelijk een beetje relaxen. Sinds ik hier ben, heeft hij bijna onafgebroken gewerkt (en lange dagen). Hij heeft wel gekookt. We hadden inkopen op de mark bij mij in de buurt gedaan. Garnalen gekocht: levende die nog uit de tas sprongen. Bij aankomst in het appartement werden ze in de pan gestopt en klaar gemaakt. Verder heeft hij de hot & sour soup gemaakt die ik zo lekker vind (canh chua) en inktvis met groenten. Het was af en toe wat behelpen met het beperkte kookgereedschap dat er was, maar het was heerlijk. 's Avonds hebben we er nog een keer van gegeten en toen was ook Wilma er weer. Die was naar Vung Tau gegaan (aan de kust), alleen ze was niet de enige die dat bedacht had. Dat werd dus heen met de taxi (gedeeld met een andere buitenlander) en terug met de bus. Ook daar waren de xe oms duur vanwege Tet.
Nog amper twee weken en dan ben ik alweer terug in de kou en ga ik weer aan het werk. Drie maanden, het leek zo lang, maar het is voorbij gevlogen en het zal best weer ff wennen zijn, denk ik zo. De komende tijd heb ik nog Vietnamese cursus en ga ik nog naar het weeshuis. Niets bijzonders dus.
Vanmorgen ben ik weer naar het weeshuis geweest. Ongeveer twee weken geleden waren er acht nieuwe babies, sommige nog geen maand oud. De oudere babies waren verhuisd naar een andere zaal. Zowel vandaag als vorige week, waren er weinig vrijwilligers om te helpen, dus dan krijgen de oudere babies de fles al liggend in hun bedje waarbij de fles op een stapel luiers ofzo ligt. De meeste kindjes zijn verkouden en het verbaast me dat ik het nog niet ben geworden. De meeste verzorgsters zijn lief, maar soms gaan ze om met de kinderen of het poppen zijn ofzo (door de manier waarop ze ze vasthouden en hoe ze ze eten geven) weinig liefdevol! De afgelopen weken hebben ze veel nieuwe kleren en speeltjes gekregen, vanwege Tet. Er was zelfs een lading syntetische vestjes gebracht waarvan ik me afvraag of ze ooit zullen worden gedragen, want die zijn veel te warm volgens mij. Ik hoorde vandaag dat een van m'n favorieten ook wordt geadopteerd door een Australisch stel. Ze zijn nog met de papieren bezig, maar dan gaat deze ook naar een gezin. Amerikanen mogen overigens niet meer adopteren. Er was een rapport verschenen (geschreven door de Amerikanen) dat er soms kinderen werden verkocht en daarom is het verdrag met de VS nu door Vietnam opgezegd (het ligt vast iets ingewikkelder dan ik het hier beschrijf).
Tet
Het feest zit er weer op en het leven in de stad komt weer op gang. De stad was de afgelopen dagen niet te herkennen want veel winkels en restaurants waren dicht. Op de 25e stopten de bussen rond 12 uur v.m. en de prijs van de xe om was ook gestegen vanwege Tet. Alles was duurder vanwege Tet. Zo gingen we naar een lakwerkplaats waar Khanh ons opwachtte, maar omdat er geen bus meer reed gingen we met de xe om. Khanh had een prijs afgesproken met de twee xe oms en ik had ook gezegd dat het geen 50.000 dong was, maar toen we daar aankwamen wilden ze dat wel hebben. Uiteindelijk volgehouden en 40.000 gegeven (ja met een gewone taxi is het maar 66.000 en dit 2x 40.000, dus de andere keren dan ook maar een gewone taxi genomen). Wilma had onze eigen Tetbloemen gekocht, dus het moet goed komen dit jaar. De 26e zijn we in de middag naar de stad gegaan (de bussen reden weer) en hebben op de 'bloemententoonstelling' rondgelopen: een straat was afgezet en helemaal vol met bloemen en planten gezet (en dus liepen er ook heel veel mensen).
HCMC
Wilma en ik zijn nog op zoek gegaan naar een oude pagoda bij een kunstmatig meer. Daar is ook een amusementspark bij, dus kaarje gekocht en wat rond gelopen. Het was heel rustig en het zag er allemaal een beetje verwaarloosd uit. In het park hebbn we geen pagoda gevonden, wel een aanwijzing. Bleek die gewoon buiten het park te staan. Vial kleine smalle straatjes ernaar toegelopen en we kwamen nog weer figuren tegen die rondom Tet een rol spelen. Vervolgens naar Chinatown gegaan en op de markt rondgelopen. Het was een drukte op zowel de markten als in de andere winkels zo vlak voor Tet: iedereen nog gauw op zoek naar eten en cadeautjes.
Afgelopen donderdag had Khanh geen tour en we hebben niet veel bijzonders gedaan. Zo kon hij eindelijk een beetje relaxen. Sinds ik hier ben, heeft hij bijna onafgebroken gewerkt (en lange dagen). Hij heeft wel gekookt. We hadden inkopen op de mark bij mij in de buurt gedaan. Garnalen gekocht: levende die nog uit de tas sprongen. Bij aankomst in het appartement werden ze in de pan gestopt en klaar gemaakt. Verder heeft hij de hot & sour soup gemaakt die ik zo lekker vind (canh chua) en inktvis met groenten. Het was af en toe wat behelpen met het beperkte kookgereedschap dat er was, maar het was heerlijk. 's Avonds hebben we er nog een keer van gegeten en toen was ook Wilma er weer. Die was naar Vung Tau gegaan (aan de kust), alleen ze was niet de enige die dat bedacht had. Dat werd dus heen met de taxi (gedeeld met een andere buitenlander) en terug met de bus. Ook daar waren de xe oms duur vanwege Tet.
Nog amper twee weken en dan ben ik alweer terug in de kou en ga ik weer aan het werk. Drie maanden, het leek zo lang, maar het is voorbij gevlogen en het zal best weer ff wennen zijn, denk ik zo. De komende tijd heb ik nog Vietnamese cursus en ga ik nog naar het weeshuis. Niets bijzonders dus.
-
31 Januari 2009 - 14:57
Fleur:
Klinkt goed dat garnalen gerecht!!mmmm. Wij vanavond weer aan de stampot.... Gezellig als je weer terug bent! Wij zien je in ieder geval zondag de 15e!
liefs Fleur en natuurlijk kusjes van Anemoon -
01 Februari 2009 - 16:37
Inge:
klinkt allemaal goed wat je te eten krijgt behalve dan als het nog leeft!!!!!!!!!!!!!!!! Ik hoop intussen dat je gevonden hebt wat je zocht? en dat je nog twee mooie weken tegemoet gaat, liefs inge. -
02 Februari 2009 - 07:24
Michelle:
Ha Marieke!
Wat gaat de tijd idd snel!!!! Je komt al bijna weer terug. Leuk om je verslagen tussendoor te lezen (hoewel ik het natuurlijk ook nog allemaal live van je wil horen...!). Geniet nog van de laatste weken. En bereid je voor op de kou!
Liefs, Michelle -
03 Februari 2009 - 09:06
Miranda Kuiper:
Jeetje Marieke, wat vliegt de tijd!!! Geniet nog van de laatste weken en vooral ook van die heerlijke temperatuur daar. Tot gauw!
Groetjes Miranda -
03 Februari 2009 - 19:02
Helma:
Hai Marieke,
Geniet inderdaad van je laatste weken. En pak je vanuit het vliegtuig goed in. Het is hier nog echt winter. Waren die garnalen wel helemaal niet meer levend toen je ze at? Zo maak je heel wat mee. Tot gauw!
Liefs van Helma
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
