Voorbereidingen, vertrek en aankomst

Er is een heel denkproces voorafgegaan aan dit jaar, maar eindelijk is het dan zover. En als je denkt dat het een bewuste keuze is geweest, dan heb je het mis. Ik heb namelijk net een boek gelezen dat 'het slimme onbewuste' heet. Als je dat gelezen hebt, geloof je echt niet meer dat je zelf invloed hebt op wat je doet of juist niet doet.

Na opgezegd te hebben eind januari wordt het werkelijker. Dan ook aan de slag met verzekeringen, werk en alles wat daarmee samenhangt. Even lijkt het erop dat ik direct kan beginnen met werken, maar dat valt mee (of eigenlijk tegen).

diploma
Wel al voor de zekerheid m'n diploma laten legaliseren en uiteindelijk ook laten vertalen, ivm een eventuele werkvergunning. Dat is een project op zich. Want het diploma van de universiteit moet eerst naar Groningen naar de voormalige IB-groep tegenwoordig DUO genaamd, dan naar het ministerie van Buitenlandse Zaken en dan naar de Vietnamese ambassade. Voor een vertaling geldt dat het een beedigde vertaling moet zijn. Gelukkig bestaat internet en kun je daar wel iemand vinden. Vooraf prijsopgave gevraagd door een scan te sturen en dan vooraf betalen. Met de vertaling moet je dan naar de rechtbank voor legalisatie (gewoon een stempel tegen betaling), dan naar het ministerie van Veiligheid en Justitie, dan weer naar Buitenlandse Zaken en tot slot ook hier naar de ambassade. Gelukkig woon ik in Den Haag, maar voordat je erachter bent hoe het werkt, waar je moet zijn enzo ben je een paar dagen verder. Ook de instanties waar ik mailtjes naar zond, wisten niet allemaal het goede antwoord. Verder kost het meer tijd om door de beveiliging heen te komen dan de stempels te halen. Je moet het ook in de goede volgorde doen, want anders kun je terug naar start. Pinnen kan ook nog niet allemaal, dat verbaast me wel. Het resultaat is dat ik een hele serie mooie stempels op m'n diploma heb staan (achterkant dan) en op de vertaling nog veel meer.En alleen maar om te verklaren dat de stempel die de voorganger gezet heeft met handtekening echt is. Ja hoe houd je elkaar aan het werk...

bagage
Met wat gegoogle erachter gekomen hoe je extra bagage mee kunt nemen, tegen lagere kosten dan overgewicht. Op de dag van vertrek afgegeven en nu maar hopen dat het aankomt?! Dat is nog even de vraag, want op een mailtje dat ik heb gezonden na ontvangst van de vrachtbrief hoor ik niets en een foutmelding. Het telefoonnummer dat ik heb klopt niet, in welke variatie ik het ook bel. Uiteindelijk de verzender gemaild, maar die geeft zelfde telefoonnummer. Dan de luchtvaartmaatschappij maar gemaild en waarschijnlijk ontbrak er een cijfertje in het telefoonnummer. Hier is het 30 april behalve in het weekend ook een feestdag, dan volgt 1 mei dus waarschijnlijk na het weekend meer kans. Het was trouwens nog een best lastig proces om te komen tot de keuze wat er mee ging, en wat dan direct en wat dan later.

woonruimte
Op internet heb ik gezien dat er verschillende makelaars zijn hier die woonruimte aanbieden tegen redelijke prijzen (voor westerlingen en mij dan in het bijzonder), er zijn ook huizen waarvoor een gekke expat gewoon 5000 dollar kan en moet neerleggen. Ik een hele middag doorgebracht met kiezen waar ik wil wonen en wat er allemaal in de woonruimte is of juist niet en of de inrichting me bevalt of juist niet. Want smaken verschillen toch behoorlijk, blijkt maar weer. Uiteindelijk heb ik er een paar en ik bel de agent. Hij zegt me dat ik word teruggebeld. Eindelijk gebeurt dat (overigens best snel) en dan blijkt dat ik de tijd verspild heb, want er is slechts 1 woning beschikbaar in mijn prijsklasse... Lokken onder valse voorwenselen noemen ze dat toch? De website mag wel eens bijgewerkt worden zeg ik tegen de jongen :) Ja zegt de jongen waarmee ik afspreek, als ik hem zie, dat zal hij doorgeven aan de webmaster. Moet ik nog zien. Ook heb ik aan het Nederlandse contact dat ik hier heb, nog tips gevraagd, maar die is helaas te druk. Nu maar hopen dat het goed gaat. Het appartement is op de 3e verdieping, maar met het lopen van de trappen lijkt het toch echt de 4e (misschien tellen ze anders hier). Het heeft 1 slaapkamer, een woonkamer/keuken en een badkamer (ja met echt bad). Verder is er vanalles: tv, koelkast, kookgelegenheid, internet, enz. Het ligt helaas iets verder weg van het centrum dan ik zou willen, maar toch redelijk centraal en veel eetgelegenheden in de buurt. Zie foto voor een indruk, het is het hoogste pand aan het eind van het straatje en 'mijn' appartement ligt aan de achterkant. Gelukkig ligt het niet aan de hoofdweg, want dan zou er best veel lawaai zijn. Ja ook daar moet je op letten hier. Want zelfs 's nachts is het nooit helemaal stil hier. Ik kan er direct in, maar m’n hotelreservering loopt nog tot 1/5, dus vanaf die datum. Je betaalt een maand borg en een maand huur aan het begin van de maand. Je kunt redelijk kort van tevoren opzeggen en na afloop krijg je je borg terug. Een huurcontract teken ik niet, misschien nog niet, misschien helemaal niet... Gelukkig heb ik als een echte Nederlandse ook een rechtsbijstandverzekering voor hier afgesloten (nu maar hopen dat het eronder valt).

werk
Zoals gezegd ik heb nog geen werk. Wel inmiddels de eerste contacten gelegd met organisaties om vrijwilligerswerk te doen hier. Het gaat om twee Franse organisaties. Met de ene heb ik morgen een gesprek en met de andere dinsdag. Ook dit was nog een hele klus, want voor de meeste organisaties moet je eerst een hoop geld betalen voor je aan de slag mag. Deels is dat voor de accomodatie, maar deels ook voor de administratiekosten en bijdrage aan de organisatie. Dat wilde ik niet, dus op zoek naar echt gratis vrijwilligerswerk (althans dat denk ik nu nog, straks misschien niet meer). Het wordt waarschijnlijk Engelse lesgeven aan wees/straatkinderen. Morgen moet ik naar een weeshuis aan de andere kant van de stad, een plek die niet eens op de plattegrond staat. Gelukkig heb ik google maps op m’n mobiel en hopelijk kom ik er zo. Dat is een hele goede beslissing geweest om een nieuwe mobiel te kopen (noodgedwongen omdat ik de andere heel dom ben kwijtgeraakt, maar dat heeft blijkbaar zo moeten zijn). Deze heeft wifi, kan dus ook heel fijn e-mail ontvangen,, neemt het adresboek van gmail over en nog veel meer voordelen. Aan wifi ontbreekt het hier niet, dus dat is super. Wel veel beveiligd, maar soms ook niet en in bars/restaurants krijg je het wachtwoord. Vervolgens ook op zoek naar betaald werk, maar dat gaat lukken. Het is overigens niet helemaal waar dat ik geen betaald werk heb. Op dit moment ben ik nog met wat klusjes voor de Orde bezig, zoals een erkenningsregeling voor opleidingsinstellingen maken. Hierna nog een klusje en dan is het afgelopen. Het is namelijk niet eenvoudig om als ex-werknemer nog klussen te blijven doen voor je ex-werkgever. Vanwege allerlei beschermende regels, wordt het algauw weer als een arbeidsrelatie gezien.. Fijn die bescherming, maar als je het bewust (voorzover dat dan bestaat, zie hiervoor) niet wilt kun je er niet eens onderuit.

Khanh
Met Khanh had ik eind mei afgesproken in Vietnam en dan zouden we samen gaan reizen. Ik wilde voor die tijd alvast wat geregeld hebben hier, zodat hij kon zien dat ik het wel redde hier. Dat betekende wel dat ik bepaalde plekken eigenlijk zou moeten vermijden omdat hij daar ook zou kunnen komen. Nou dat was een leuk voornemen. Hij was jarig, dus ik bel hem (want een Vietnamees nummer, want goedkoper). Dat ging dus niet goed, want het eerste wat Khanh vroeg was of ik in VN was.... Ik heb gezegd nee. Hij weer: het is een VN nummer (ja ik kreeg het even benauwd).... Gezegd dat dat raar was, want ik was niet in VN. We maken ons gesprek af en even later wordt er gebeld door een onbekend nummer. En nog een keer. Omdat het ook de bagageman kon zijn, toch maar opgenomen met allo, allo. Hoor ik iemand in het VN spreken, en ik weet bijna zeker dat het Khanh was. Gauw weggedrukt. Gaat even later weer de telefoon en is het Khanh met z'n eigen telefoon. Weer weggedrukt en telefoon gauw uitgezet. Van 'schrik' ben ik de rest van de dag maar op m'n kamer gebleven. Tot het donker was en toen heb ik geprobeerd de bekende plekken te vermijden (waar toeristen met gidsen komen dan) en een nieuwe telefoonkaart gekocht. Dat betekent dat ik de komende tijd dus extra alert zijn, want ik kan hem zo tegenkomen en zijn argwaan is gewekt. En dat zou wat zijn. Ik heb ook maar gelijk tegoed voor skypebellen naar anderen dan skypegebruikers gekocht. Bel ik morgen weer en vraag of hij weer het VN nummer ziet.... Heel onnozel doen maar en iets zeggen in de trant van: ik heb een nieuwe provider en blijkbaar ging er iets mis. Als hij dat gelooft dan, want er werd een keer opgenomen en het is een bestaand nummer. Over vier weken weet ik het...! Tot overmaat van ramp stuur ik hem nog een sms met m’n Nederlandse nummer en zeg nog een keer da tik het wel een raar iets vind, maar ik vergeet dat ik de tijd al naar Vietnamese tijd heb gezet. Ja ik zou een slechte spion zijn. Na een nachtje slapen en advies van een vriend besluit ik toch maar om het op te biechten, want al is de leugen nog zo snel, de waarheid.... En Khanh is niet dom. Dus ik bel hem aan het eind van de dag en hij ziet weer het Vietnamese nummer. Ik biecht het op en zeg dat het een verrassing is voor hem, maar dat ik de dag ervoor even niet wist hoe te reageren nu het anders liep dan voorzien en dat ik daarom nog maar meer onzin vertelde. Ik vertel dat ik in de tussentijd vrijwilligerswerk ga doen. Hij lacht en vraagt waarom ik het de dag ervoor niet toch gezegd heb... Toen was hij namelijk in HCMC (en was het z’n verjaardag), nu is hij op weg naar z’n ouders tussen twee tours in (hij is eerder uitgestapt en stapt later weer in). Hij is nu pas 3 mei weer terug in HCMC. Ik zeg dat het inderdaad jammer is, maar dat ik even niet meer wist hoe en wat en dat ik van schrik bijna niet van de kamer ben geweest. Als je dit soort dingen wilt doen, is het toch verstandig een cursus spion zijn te volgen. Ik ben daarvoor behoorlijk gezakt. Het voordeel is wel dat ik nu rustig kan rondlopen en naar plekken kan gaan, waar ik anders mogelijk Khanh zou tegen komen. Ja achteraf is het leuk, maar op het moment zelf toch echt minder.

tot slot
Op Schiphol uitgezwaaid door m'n moeder, Tjerk (broer), FLeur (schoonzus), m'n neefje en nichtje (Quintijn en Anemoon - zie foto) en Wilma. De stad zelf is, wat ik ervan gezien heb in het toeristische deel, sinds de laatste keer toch weer een beetje gewijzigd. Nog meer winkels en eettentjes of juist op een andere plek. Ik lunch en dineer meestal in een restaurantje waar je voor nog geen euro een bord rijst krijgt met groente en vis. Heerlijk. Ook heb ik al veel fruitshakes op, mango, passievrucht en custardapple (wat de Nederlandse naam is weet ik niet, heb net even gegoogled en dan kom ik uit bij custardappel maar dat is toch een andere vrucht dan waar het hierom gaat). En natuurlijk heb ik ook de verleiding niet kunnen weerstaan om mangistan te kopen. Die zijn niet supergoedkoop, maar zo heerlijk dat het het geld meer dan waard is.

Dan dit verhaal. Ik moet er weer even inkomen hoe de website werkt, dus het kan zijn dat sommigen twee keer een melding krijgen dat er iets geplaatst is. De eerste melding bevat misschien een nog lang niet af verhaal. Sorry daarvoor. Volgende keer beter.