Afscheid
Door: Webmaster
Blijf op de hoogte en volg Marieke
01 Juni 2009 | Vietnam, Ho Chi Minhstad
Luang Prabang
Ik heb inderdaad het een en ander ingeslagen op de markt in Luang Prabang. En ik had nog wel meer kunnen kopen.
We vertrekken weer vroeg richting Phonsawan en ontbijten met een soepje. Deze lijkt op de Vietnamese pho (spreekt ook foe uit), maar ik vind hem minder lekker. Ook kijken we nog even op de markt rond, waar we nieuwe rare dingen zien (om te eten). Hierna vertrekken we naar het station met een tuk tuk. We zitten voorin de bus. Er is airco, maar met deze warmte en plastic stoelbekleding, is mijn broek al gauw doorweekt (en dan niet van het p.....n).
Ook deze bus heeft wat problemen met de koeling, maar na een reis van ongeveer 8 uur komen we aan in Phonsawan. Het heeft onderweg al geregend en hier ziet het er ook grijs uit.
We checken in en gaan richting markt. Altijd goed voor leuke indrukken van een land. Vervolgens eten we wat. Als we klaar zijn, komt er een jongen aan van misschien 12-13 jaar oud. Eerst denken we dat hij geld wil, maar als Khanh op het eten wijst (dat nog over is), knikt hij ja. We doen het in een zakje dat ik toevallig bij me heb. Het is toch onvoorstelbaar.....
Potten
Het regent, dus we vrezen het ergste. Gelukkig blijkt het buiten mee te vallen. Het zal het geluid op het metalen dak zijn geweest. We ontbijten op de markten dan gaan we naar de velden met mysterieuze potten. Het zijn over het algemeen potten van 1 meter hoog en uit steen gehakt, maar niet ter plekke. Men weet niet precies waarom ze er staan, maar ze vermoeden dat het een soort van grafpotten zijn. Er zijn wel 50 van dit soort velden. In degene die wij bezoeken staan er ongeveer 300. Omdat we niet heel veel tijd hebben vanwege de vlucht om 14 uur, gaan we alleen nog naar een dorpje van de Hmong. In tegenstelling tot in Vietnam lopen ze hier niet in hun traditionele kleding. We glibberen door het dorpje, want vanwege de regen en het niet bestraat zijn, is het blubberig. Het is oppassen niet uit te glijden. Dat is me ooit in 2006 namelijk gebeurd... Ik wilde toen geen bamboestok kopen van een meisje en ja toen ging ik.
Vervolgens nog lunchen en dan krijgen we een kleine discussie met gids, want het gaat boven het budget. Ook al hebben we minder kilometers gereden dan oorspronkelijk afgesproken en hebben we iets meer betaald, vanwege de wisselkoers, hij staat er op dat we ruim 1 dollar betalen (op een bedrag van 60 dollar).
Rond 12 uur zijn we op het vliegveld, maar dan blijkt deze pas om 15 uur te vertrekken. En dat terwijl we nog bevestigd hadden in de ochtend en dit niet werd verteld.
Rond 16 uur in Vientiane en naar een ander hotel dan de eerste keer. We eten heerlijke gegrilde grote garnalen bij een van de restaurantjes aan de rivier. Heerlijk met een vruchtenshake erbij. Ook hier komt iemand bedelen. Dit keer een oudere dame. Khanh geeft een deel van zijn eten en een grote garnaal.
HCMC
Khanh luncht weer bij de Vietnamese meneer en ik haal m'n Franse ontbijt. Deze meneer brengt ons ook naar het vliegveld. Om 10 uur vertrek uit Vientiane en rond 14 uur weer in het hotel.
Toen we bij de grens met Cambodja waren moest ik een verklaring invullen in verband met de Mexicaanse griep en Khanh niet. Bij terugkomst in HCMC ben ik zo door de paspoortcontrole (we lijken toch allemaal op elkaar). Bij Khanh duurt het wat langer. Hij lijkt namelijk niet op z'n pasfoto. Deels komt dit door z'n kapsel. Hij heeft z'n haar laten knippen en Laos en dat is kapsel à la een monnik, maar net iets langer. Aan mode doen ze in Laos blijkbaar niet. Deels omdat de pasfoto misschien al wat ouder is...
Overigens zijn bij de grensovergang Vietnam - Cambodja in Cambodja heel veel casino's. Gokken is in Vietnam voor Vietnamezen namelijk verboden (voor buitenlanders niet), maar ze vinden het blijkbaar wel leuk.
Khanh haalt z'n reisschema op bij de touroperator en ik ga ergens lunchen.
De laatste hele dag gaan we nog even naar het weeshuis en naar Chinatown voor de thee. Helaas is geen van Vietnamese leraressen (Dung of THao) beschikbaar om even wat te drinken. Een volgende keer weer.
Khanh vertrekt vroeg richting My Tho, want hij wil met z'n vader naar de dokter. Z'n vader voelt zich namelijk al een paar dagen minder lekker aan het eind van de dag.
Ik breng de dag door met nog wat shoppen en bagage pakken en dan is het nu bijna tijd om naar het vliegveld te gaan. Ik ben al ingecheckt. Morgen rond 6.30 uur weer terug op Schiphol. Het is - zoals gewoonlijk - weer voorbij gevlogen.
Ik heb inderdaad het een en ander ingeslagen op de markt in Luang Prabang. En ik had nog wel meer kunnen kopen.
We vertrekken weer vroeg richting Phonsawan en ontbijten met een soepje. Deze lijkt op de Vietnamese pho (spreekt ook foe uit), maar ik vind hem minder lekker. Ook kijken we nog even op de markt rond, waar we nieuwe rare dingen zien (om te eten). Hierna vertrekken we naar het station met een tuk tuk. We zitten voorin de bus. Er is airco, maar met deze warmte en plastic stoelbekleding, is mijn broek al gauw doorweekt (en dan niet van het p.....n).
Ook deze bus heeft wat problemen met de koeling, maar na een reis van ongeveer 8 uur komen we aan in Phonsawan. Het heeft onderweg al geregend en hier ziet het er ook grijs uit.
We checken in en gaan richting markt. Altijd goed voor leuke indrukken van een land. Vervolgens eten we wat. Als we klaar zijn, komt er een jongen aan van misschien 12-13 jaar oud. Eerst denken we dat hij geld wil, maar als Khanh op het eten wijst (dat nog over is), knikt hij ja. We doen het in een zakje dat ik toevallig bij me heb. Het is toch onvoorstelbaar.....
Potten
Het regent, dus we vrezen het ergste. Gelukkig blijkt het buiten mee te vallen. Het zal het geluid op het metalen dak zijn geweest. We ontbijten op de markten dan gaan we naar de velden met mysterieuze potten. Het zijn over het algemeen potten van 1 meter hoog en uit steen gehakt, maar niet ter plekke. Men weet niet precies waarom ze er staan, maar ze vermoeden dat het een soort van grafpotten zijn. Er zijn wel 50 van dit soort velden. In degene die wij bezoeken staan er ongeveer 300. Omdat we niet heel veel tijd hebben vanwege de vlucht om 14 uur, gaan we alleen nog naar een dorpje van de Hmong. In tegenstelling tot in Vietnam lopen ze hier niet in hun traditionele kleding. We glibberen door het dorpje, want vanwege de regen en het niet bestraat zijn, is het blubberig. Het is oppassen niet uit te glijden. Dat is me ooit in 2006 namelijk gebeurd... Ik wilde toen geen bamboestok kopen van een meisje en ja toen ging ik.
Vervolgens nog lunchen en dan krijgen we een kleine discussie met gids, want het gaat boven het budget. Ook al hebben we minder kilometers gereden dan oorspronkelijk afgesproken en hebben we iets meer betaald, vanwege de wisselkoers, hij staat er op dat we ruim 1 dollar betalen (op een bedrag van 60 dollar).
Rond 12 uur zijn we op het vliegveld, maar dan blijkt deze pas om 15 uur te vertrekken. En dat terwijl we nog bevestigd hadden in de ochtend en dit niet werd verteld.
Rond 16 uur in Vientiane en naar een ander hotel dan de eerste keer. We eten heerlijke gegrilde grote garnalen bij een van de restaurantjes aan de rivier. Heerlijk met een vruchtenshake erbij. Ook hier komt iemand bedelen. Dit keer een oudere dame. Khanh geeft een deel van zijn eten en een grote garnaal.
HCMC
Khanh luncht weer bij de Vietnamese meneer en ik haal m'n Franse ontbijt. Deze meneer brengt ons ook naar het vliegveld. Om 10 uur vertrek uit Vientiane en rond 14 uur weer in het hotel.
Toen we bij de grens met Cambodja waren moest ik een verklaring invullen in verband met de Mexicaanse griep en Khanh niet. Bij terugkomst in HCMC ben ik zo door de paspoortcontrole (we lijken toch allemaal op elkaar). Bij Khanh duurt het wat langer. Hij lijkt namelijk niet op z'n pasfoto. Deels komt dit door z'n kapsel. Hij heeft z'n haar laten knippen en Laos en dat is kapsel à la een monnik, maar net iets langer. Aan mode doen ze in Laos blijkbaar niet. Deels omdat de pasfoto misschien al wat ouder is...
Overigens zijn bij de grensovergang Vietnam - Cambodja in Cambodja heel veel casino's. Gokken is in Vietnam voor Vietnamezen namelijk verboden (voor buitenlanders niet), maar ze vinden het blijkbaar wel leuk.
Khanh haalt z'n reisschema op bij de touroperator en ik ga ergens lunchen.
De laatste hele dag gaan we nog even naar het weeshuis en naar Chinatown voor de thee. Helaas is geen van Vietnamese leraressen (Dung of THao) beschikbaar om even wat te drinken. Een volgende keer weer.
Khanh vertrekt vroeg richting My Tho, want hij wil met z'n vader naar de dokter. Z'n vader voelt zich namelijk al een paar dagen minder lekker aan het eind van de dag.
Ik breng de dag door met nog wat shoppen en bagage pakken en dan is het nu bijna tijd om naar het vliegveld te gaan. Ik ben al ingecheckt. Morgen rond 6.30 uur weer terug op Schiphol. Het is - zoals gewoonlijk - weer voorbij gevlogen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
